შეკმაზვა

(შევჰკაზმავ, შევჰკმაზავ) მოკაზმა, მორთვა (ვეფხისტ. 140, 468, 1247), убирать, приготовлять. // დადგმა ცხენზედ უნაგირისა და შეშარტვა, оседлать. ((შარტვა - (მოხ.) გამონასკვა - ქართულ კილო-თქმათა სიტყვის კონა, შემდგენელი ალ. ღლონტი)).